O przekazywaniu ciepła można mówić w przypadku przekazywania energii (nie tylko energii cieplnej, ale również kinetycznej, jądrowej) pomiędzy układami temodynamicznymi. Jeśli przedstawimy to działanie w sposób bardziej praktyczny, to przekazywanie ciepła polega na wymianie energii cieplnej dwóch stykających się materii. Mogą być nimi woda, powietrze, inne ciecze lub gazy. Rodzaj materii zależy od wyniku, jaki chcemy osiągnąć poprzez wymianę cieplną.
To prawo fizyki znalazło ogromne zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu. Okazało się, że wymiana cieplna jest doskonałym sposobem służącym do odzyskiwania energii cieplnej z już użytego powietrza, wody i innej materii. Powstały, zatem urządzenia, których praca polega na, niejako stworzeniu możliwości wymiany cieplnej. Urządzeniami takimi są rekuperatory. Są one montowane w lokalach mieszkalnych oraz innych budynkach o przeznaczeniu publicznym.
Ich konstrukcja polega na wprowadzeniu jednej materii, jaką jest powietrze do urządzenia i wyrzuceniu tego samego powietrza. W procesie tym wprowadzone do rekuperatorów powietrze, które znajduje się w pomieszczeniu i jest ogrzane styka się z powietrzem, które rekuperatory dopiero pobierają, a które jest schłodzone (zimne). Może to być powietrze z zewnątrz budynku lub powietrze z tego jednego pomieszczenia, ale już ochłodzone. Chodzi tu o rekuperatory bezkanałowe.
W chwili zetknięcia się dwóch materii, w tym wypadku powietrza następuje wymiana cieplna. Powietrze, które jest ciepłe oddaje swoją energię cieplną dla powietrza chłodniejszego. Budowa rekuperatorów umożliwia ten proces, ponieważ ich wnętrze może mieć postać kratownicy, przez które swobodnie mogą krążyć oba powietrza. Dzieli ich jedynie cienka warstwa materiału dobrze przewodzącego ciepło. Poza tym proces ten można odwrócić i zamiast ogrzewać powietrze - schładzać je.